Gemengde gevoelens
Blijf op de hoogte en volg Peter
12 Oktober 2014 | Kenia, Kajiado
Misschien wel de meest gebruikte titel als je de blog database van waarbenjij.nu zou analyseren, maar zeker een waarmee je veel dagen van buitenlandse avonturen kunt verwoorden.
Na zo’n 10 dagen heb ik gisteren weer gedag moeten zeggen tegen me moeder met wie ik een fantastische trip door Kenia heb mogen maken. Nu is het weer even wennen om alleen te zijn, zo kan ik nu alleen nog maar tegen mezelf nederlands praten. Toen ik vandaag weer lekker thuis kwam (na 4 uur opgevouwen in een 9 persoons busje waar in Kenia 15 mensen inpassen) in mijn eigen huisje voelde dit weer fijn, totdat ik de kraan open draaide en er niks uit kwam. Helaas, dan nog maar even wachten met het wassen van mijn naar olifanten en leeuwen ruikende kleren.
Als laatste kreeg ik de afgelopen week zeer gemengde gevoelens over het process van Uhuru Kenyatta, de president van Kenia, aan het tribunaal in Den Haag. Hoewel de meeste mensen van de bevolking er vanuit gaan dat hij de stimulans achter de dodelijke rellen rond de verkiezingen in 2007 was werd hij donderdag als een held onthaalt bij zijn terugkeer in Kenia. Nog verbaasder ben ik als ik in de krant columnisten de Europeanen beschuldigen van racisme en Nederland verwijten dat onze educatie niks doet aan respect voor zwarte mensen (http://www.nation.co.ke/oped/Opinion/Uhuru-Kenyatta-Hague-Status-Conference/-/440808/2482904/-/f00ik1z/-/index.html). Ook ik ben geen expert op dit gebied maar dit soort uitspraken doen mij toch fronsen.
Dit soort problematiek, wantrouwen naar buitenlanders, maar tegerlijkertijd hier wel oneindig een beroep op doen, maken het een ingewikkelde spannende dynamiek om als blanke Hollander hier aan het werk te zijn. Maar vooral interessante omgeving om nog even 5 weken lang hard aan de slag te gaan.
Na zo’n 10 dagen heb ik gisteren weer gedag moeten zeggen tegen me moeder met wie ik een fantastische trip door Kenia heb mogen maken. Nu is het weer even wennen om alleen te zijn, zo kan ik nu alleen nog maar tegen mezelf nederlands praten. Toen ik vandaag weer lekker thuis kwam (na 4 uur opgevouwen in een 9 persoons busje waar in Kenia 15 mensen inpassen) in mijn eigen huisje voelde dit weer fijn, totdat ik de kraan open draaide en er niks uit kwam. Helaas, dan nog maar even wachten met het wassen van mijn naar olifanten en leeuwen ruikende kleren.
Als laatste kreeg ik de afgelopen week zeer gemengde gevoelens over het process van Uhuru Kenyatta, de president van Kenia, aan het tribunaal in Den Haag. Hoewel de meeste mensen van de bevolking er vanuit gaan dat hij de stimulans achter de dodelijke rellen rond de verkiezingen in 2007 was werd hij donderdag als een held onthaalt bij zijn terugkeer in Kenia. Nog verbaasder ben ik als ik in de krant columnisten de Europeanen beschuldigen van racisme en Nederland verwijten dat onze educatie niks doet aan respect voor zwarte mensen (http://www.nation.co.ke/oped/Opinion/Uhuru-Kenyatta-Hague-Status-Conference/-/440808/2482904/-/f00ik1z/-/index.html). Ook ik ben geen expert op dit gebied maar dit soort uitspraken doen mij toch fronsen.
Dit soort problematiek, wantrouwen naar buitenlanders, maar tegerlijkertijd hier wel oneindig een beroep op doen, maken het een ingewikkelde spannende dynamiek om als blanke Hollander hier aan het werk te zijn. Maar vooral interessante omgeving om nog even 5 weken lang hard aan de slag te gaan.
-
12 Oktober 2014 - 15:23
Brigit:
Wat hebben jullie toch een geluk met zulke ouders, ja ook je vader, want hij geeft toch alle ruimte aan die bereisde moeder! Heerlijk als je zo mooi samen vakantie kunt vieren.
Volgens mij zijn ze ook, toen jullie nog kleine kinderen waren,veel te goed voor jullie geweest.
Hoe kan het anders dat er zulke grote kinderen van worden en dat het nu net lijkt of je zo'n klein moedertje hebt!
En ja.....discriminatie...daar is veel over te doen. Er gaat nu op facebook een filmpje rond over een (ik denk surinaams) feest wat 2 weken duurt en gesubsidieerd wordt door de nederlandse overheid. De reporter vraagt meerdere donker gekleurde mensen of ze het er mee eens zijn dat het feest afgeschaft moet worden omdat er een kleine meerderheid tegen dat feest is. Allen vinden ze dat het natuurlijk door moet gaan! Op het laatst vraagt de reporter; als er maar weinig mensen tegen ' zwarte' pieten zijn of het dan toch afgeschaft moet worden. Ik had gedacht dat ze ontkennend zouden antwoorden.... Maar nee! Geen zwarte pieten, maar wel een 2 weken durend duur feest. Het lijkt of ze maar één kant op kunnen denken! Hun kant!
Zo, heb ik ook even lekker kunnen luchten! Peter veel succes de komende 5 weken! Hoe harder je werkt, des te sneller is het weer voorbij. Het is dus maar wat je wilt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
